Tam, gdzie Wisła ma swój początek

fot. źródło: mynaszlaku.pl

Wisła, nie tylko z powodu swojej nazwy, nierozłącznie związana jest z tematem wody. Ta ostatnia bezsprzecznie od samego początku jej istnienia wpływa na rozwój miasta, jego charakter i krajobraz.

To tu rozpoczyna swój bieg Wisła, “królowa polskich rzek”, spływając swoimi krystalicznie czystymi strumieniami ze zboczy Baraniej Góry. Jej potoki, czasami rwące, czasami leniwie płynące między kamieniami i głazami, dają nie tylko schronienie pstrągom, ale również są malowniczym miejscem dla wypoczynku podczas górskich wędrówek.

Orientacyjny czas trwania wycieczki – 6-8 h.

Łączna długość trasy – 18,2 km.

Droga z parkingu przy OSP na szczyt Baraniej G. wynosi ok. 7 km i zajmuje średnio 2.5-3h drogi.

1. Przyjazd na parking w Wiśle Czarnem (obok OSP, ul. Biała Wisełka 22).

2. Punkt startowy – przejście niebieskim szlakiem turystycznym Doliną Białej Wisełki w kierunku Baraniej Góry.

Ścieżka Przyrodnicza Barania Góra ma za zadanie zapoznanie odwiedzających z walorami przyrodniczymi Beskidów. Zwraca uwagę na osobliwości przyrodnicze, jakie można spotkać na szlaku turystycznym, pokazuje wpływ człowieka, w tym i pracę leśników, na wygląd i funkcjonowanie lasu. W drodze na szczyt czeka na nas wiele przyrodniczych obiektów wartych uwagi. Zostaną one opisane poniżej.

Podczas marszu Białą Wisełką możemy zaobserwować ciekawe wielowarstwowe ułożenie masy skalnej tzw. skały grzybowe. Po kilku kilometrach marszu docieramy do malowniczych wodospadów, zwanych Kaskadami Rodła.

Kaskady Rodła

Jest to zespół ok. 25 naturalnych wodospadów i progów rzecznych na Białej Wisełce. Są to najwyższe wodospady Beskidu Śląskiego osiągające do 5 m wysokości. To tutaj możemy zaobserwować formacje skalne tzw. fliszu karpackiego. Są to naprzemianlegle ułożone warstwy skał osadowych morskiego pochodzenia, składające się z ławic i warstw zlepieńców, piaskowców, mułowców i iłowców, rzadziej rogowców i margli. Skały te powstały na dnie mórz wskutek działalności tzw. prądów zawiesinowych, które doprowadziły do charakterystycznego, frakcjonalnego uwarstwienia.

Rezerwat Barania Góra

Podążając szlakiem na Baranią Górę, znajdujemy się na terenie Rezerwatu Barania Góra. Rezerwat został utworzony w 1953 roku w celu zachowania w naturalnym stanie okolic Baraniej Góry, skąd bierze początek źródło rzeki Wisła. Powierzchnia rezerwatu wynosi ok. 380 ha. Na terenie rezerwatu występuje bogata fauna i flora.

Flora: świerk, buk, jodła, jawor.

Prawie całą powierzchnię rezerwatu zajmują zbiorowiska leśne. Wiek drzew waha się od 70 do 200 lat, a znaczne fragmenty lasu zachowały wszystkie cechy drzewostanów pierwotnych. Jeszcze do niedawna ponad 95% ich składu stanowił świerk pospolity. Obecnie z uwagi na zamieranie lasów świerkowych oraz intensywną ich przebudowę proporcje gatunkowe stanowią 65% świerk pospolity, 21% buk zwyczajny i 10% jodła pospolita z domieszkami innych gatunków.

Fauna:

– ssaki (jeleń szlachetny, lis rudy, kuna, borsuk europejski)

– ptaki (sikory, drozd, dzięcioł, głuszec zwyczajny, bażant zwyczajny, jarząbek zwyczajny, kruk zwyczajny, puchacz zwyczajny, w tym szponiaste: orlik krzykliwy, gadożer zwyczajny, myszołów)

– płazy i gady (kumak górski, żmija, gniewosz plamisty, padalec, traszka górska, salamandra plamista)

– ryby (karp, karaś, leszcz, pstrąg potokowy)

Wieża Widokowa na Baraniej Górze

fot. źródło: mynaszlaku.pl

Głównym celem wycieczki jest zdobycie szczytu o wysokości 1220 m n.p.m. Z tarasu widokowego wzniesionego na 15,25 m wysokości można podziwiać wspaniały krajobraz m.in.: Beskidu Śląskiego, Beskidu Żywieckiego, Beskidu Małego, Małą Fatrę oraz panoramę trzech państw: Polski, Słowacji i Czech. Przy dobrej widoczności można z niej zobaczyć także Tatry. Wieża jest ogólnodostępna.

Aby nie wracać z powrotem tą samą drogą, można zrobić pętlę i zejść na dół Czarną Wisełką, czarnym szlakiem turystycznym. Pokonując tę trasę, mamy możliwość wejścia do Schroniska pod Przysłopiem oraz zwiedzenia Izby Leśnej.

Droga ze Szczytu Baraniej Góry do Schroniska pod Przysłopiem wynosi ok. 3 km i zajmuje 40 minut.

Schronisko PTTK Przysłop pod Baranią Górą.

Jest to górskie schronisko turystyczne Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, mieszczące się na wysokości 900 m n.p.m. Pierwszy budynek schroniska pochodził jeszcze z końca XIX wieku. Był to drewniany domek myśliwski arcyksięcia Fryderyka Habsburga, zbudowany w 1897 r. jako baza wypadowa do polowań na głuszce. Budynek został zdewastowany pod koniec I wojny światowej i początkowo pozostawał w dyspozycji Lasów Państwowych. Dopiero po kilku latach został przejęty przez Górnośląski Oddział Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, który go wyremontował i 15 lipca 1925 r. oddał do użytku turystom.

II wojnę światową budynek przetrwał szczęśliwie bez zniszczeń. W 1946 r. został ponownie oddany do użytku. W 1953 r. Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze wykupiło go od Lasów Państwowych. W latach 1973-1979, w związku z nasilającym się ruchem turystycznym, PTTK postawiło nowy, murowany, trzypiętrowy budynek schroniska. W 1985 r. stary, pohabsburski budynek, wyłączony już wcześniej z użytku dla turystów, rozebrano i przeniesiono do Wisły na ulicę Lipową, gdzie stoi do dziś, jako siedziba Oddziału PTTK w Wiśle.

Jest to punkt w którym można zjeść obiad oraz odpocząć. Istnieje możliwość nocowania w schronisku.

Izba Leśna na Przysłopiu pod Baranią Górą

Na potrzeby Izby Leśnej zaadaptowano starą leśniczówkę z 1863 r. Jest to najstarszy drewniany budynek na terenie Wisły. Leśniczówka była pierwszym obiektem na polanie Przysłop, służącym jako miejsce noclegowe dla myśliwych polujących na głuszce. Później tę rolę przejął wybudowany w 1898 r. Zameczek Myśliwski – przeniesiony obecnie do centrum Wisły. W izbie obejrzeć można okazy roślin i zwierząt z tutejszych lasów, trofea łowieckie oraz dawne narzędzia leśne. W jednym z pomieszczeń prezentowane są przedmioty związane z turystyką oraz bezpieczeństwem w górach.

Po zwiedzeniu tych dwóch punktów zostanie nam ok. 9 km do docelowego miejsca zbiórki, które pokonujemy wzdłuż Czarnej Wisełki asfaltową drogą. Zajmie to ok. 1,5 h.

Przejście całej trasy to ok 6-8h.

Po dotarciu na parking w niewielkiej odległości znajduje się Zapora, w której zlewają się wody Białej i Czarnej Wisełki. Istnieje możliwość przejścia na deptak spacerowy, by móc podziwiać Jezioro Czerniańskie. Potok Czarna i Biała Wisełka zlewają się do zbiornika na Jeziorze Czerniańskim.

Jezioro Czerniańskie

Zbiornik posiada stałą rezerwę powodziową w wysokości 1,56 mln m sześc. Jezioro Czerniańskie, zwane też Zbiornikiem Czerniańskim to sztuczny zbiornik zaporowy, wybudowany w Wiśle Czarnym w latach 1968-1973 w celach retencyjnych i jako zbiornik wody pitnej. Łączy wody potoków Białej i Czarnej Wisełki, które dają początek królowej polskich rzek. Wymiary: pojemność 4,941 mln m sześc., powierzchnia 360 tys. m kw., wysokość tamy 30 m, długość 280 m. Tama oprócz swoich funkcji użytkowych, stanowi również atrakcję turystyczną jako deptak spacerowy.

Gratulujemy przejścia całej pętli począwszy od Doliny Białej Wisełki , a kończąc przy zaporze w Wiśle Czarne.

Życzymy miłego pobytu w Wiśle i zapraszamy do naszego Punktu Informacji Turystycznej.